13 stycznia 2011

"Żegnaj Afryko"




Kiedy w sierpniu 1998 roku ukazała się 
„Biała Masajka”, miałam nadzieję, że historia mojej afrykańskiej miłości spotka się z szerokim zainteresowaniem, ale nawet w najśmielszych marzeniach nie przypuszczałam, iż książka ta w krótkim czasie znajdzie się na listach bestsellerów, zostanie przetłumaczona na 15 języków, a także sfilmowana.

Dalsze losy bohaterki"Białej Masajki" książka  ta powstała na życzenie czytelników ."Żegnaj Afryko" to coś w rodzaju pamiętnika opisane kolejne lata życia Corinne Hofmann.Muszę powiedzieć,że książka mnie rozczarowała byłam przygotowana na fascynujące przygody tak jak to było w "Masajce"od której nie mogłam się oderwać to druga część jest dla mnie po prostu nudna...przeczytałam ją z wielkim trudem.

Pozdrawiam

9 komentarzy:

  1. Niestety najczęściej tak bywa z tzw "drugimi częściami"... na szczescie są wyjątki od tej reguły ;)

    Pozdrawiam, a wiadomą rzecz wyślę w przyszlym tyg.

    Pozdrawiam,
    Susan

    OdpowiedzUsuń
  2. ale chyba i tak warto było przeczytać.

    OdpowiedzUsuń
  3. Ten komentarz został usunięty przez autora.

    OdpowiedzUsuń
  4. Bardzo czesto tak jest, ze cos pisane jest czy filmowane jako druga, potem trzecia czesc i staje sie to nudne a nawet beznadziejne. Strasznie nie lubie takiego czegos. Jak cos jest sukcesem to ci ktorzy na tym sukcesie zarobili, chca pomnozyc stan konta tworzac kolejne czesci. Ja na przyklad z niecierpliwoscia czekam na to jak jakis mag zamieni Harrego Pottera w kamien po wszystkie wieki. Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  5. Prześlicznie dziękuję za odwiedziny i urocze słowa w komentarzach z okazji mojej drugiej rocznicy blogowania.
    To takie miłe dla mojego serca.
    Wspaniale,że jesteś i mnie odwiedzasz,to dodaje mi twórczych skrzydeł i mobilizuje do twórczego działnia.
    Posyłam moc uścisków i buziaczków pełnych wspaniałych myśli;)

    OdpowiedzUsuń
  6. Też przeczytałam obie części i zgodzę się z Twoim komentarzem, pierwsza jest ciekawsza :)

    OdpowiedzUsuń
  7. Druga część to w dużej mierze powtórka, wspomnienia siegające do pierwszej części. Spokojnie moźna te ksiazki przeczytać w odwrotnej kolejności tzn. II część... i na tym poprzestać.

    OdpowiedzUsuń
  8. niestetety kobieta ,nie umiała powiedzieć sobie dość,zaskoczona taką popularnością swoich rzeczywistych wspomnień i pociągnęła dalej,wysmażając gniota,a niestety wracając do Niemiec życie jej stało sie normalne i prozaiczne,a ludzie kupili z rozpędu drugą część,licząc na dalsze przygody kobiety jakich wiele-niepotrzebnie .

    OdpowiedzUsuń